- FRIDERICUS V
- I.FRIDERICUS V.cognom. Patiens, fil. prioris, sub tutela Bipontini adolevit, Electoratu dein potitus, Angliae Regis iacobi filiam Elizabetlram uxorem duxit. Gallorum, Anglorum, Danorum, Venetoru, Hollandorum, Sabaudi, Brandeburgici et totius Unionis amicitiâ clarus, Bohemiae regnum sibi delatum, ut regnum Christi amplificaret, accepit, A. C. 1619. Victus sequenti anno, in albo monte, a Caesareis, et Bavaris, in batavis asylum reperit. Proscriptus A. C. 1621. ab Imp. contra tenorem Capitulationis, per Spinolam, parum obnitente Ioach. Ernesto Brandeburgico. Unionis duce, ditiones amisit, solo Mausfeldio pro ipso satagente, cui dein Christianus Brunsvicensis accessit. Hinc Germaniâ bellis involutâ, et tantum non a Caesare oppressâ, postquam supervenit Gustavus Adolphus Suecorum Rex, eius armis caelitus benedicente Deo, maxima Electoratus pars recepta est, et post decennale exilium Fridericus A. C. 1632. ad eum Francofurtum delatus, magnificas spes post Religionem habuit. Defunctus eodem Anno Moguntiae: Ei in Electoratu successit fil. Carolus Ludovicus, nat. A. C. 1617. Friderico Henrico maximo natu in traiectu fluv. Teyae, prope Amstelodamum, submerso, A. C. 1629. etc. Vide Phil. Iac. Spener. Sylloge Geneal. Hist.II.FRIDERICUS V.cui fil. datur,III.FRIDERICUS V.et Lucelmannus II.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.